تجمل‌گرایی در ایران؛ نمایش ثروت در بحران اقتصادی
درحالی که بسیاری از مردم ایران با مشکلات معیشتی دست و پنجه نرم می‌کنند، گسترش تجمل‌گرایی و مصرف کالاهای لوکس در میان قشر خاصی از جامعه، واکنش‌های گسترده‌ای را برانگیخته است. کارشناسان هشدار می‌دهند این پدیده نه‌تنها شکاف طبقاتی را عمیق‌تر می‌کند، بلکه تهدیدی برای ارزش‌های اخلاقی و انسجام اجتماعی است.
به گزارش پایگاه خبری اقتصاد مشارکتی، در سال‌های اخیر، شاهد افزایش چشمگیر مصرف کالاهای لوکس در ایران بوده‌ایم. خودروهای چندمیلیاردی، پوشاک برندهای خارجی و میهمانی‌های آنچنانی، بخشی از جلوه‌های این سبک زندگی هستند. تحلیلگران عوامل مختلفی را در رشد این پدیده مؤثر می‌دانند. از یک سو، توزیع ناعادلانه ثروت و رانت‌خواری باعث شده عده‌ای بتوانند بدون محدودیت به مصرف کالاهای تجملی روی آورند. از سوی دیگر، شبکه‌های اجتماعی با نمایش زندگی افرادی که ثروت خود را به رخ می‌کشند، به تشدید این روند دامن زده‌اند.
تجمل‌گرایی در شرایطی که تورم و بیکاری بیداد می‌کند، پیامدهای منفی بسیاری دارد. این پدیده باعث افزایش نارضایتی‌های اجتماعی شده و فشار روانی بر اقشار کم‌درآمد را بیشتر می‌کند. همچنین، اسراف در مصرف منابع ملی و خروج ارز برای واردات کالاهای لوکس، اقتصاد کشور را تحت تأثیر قرار داده است. برخی جامعه‌شناسان معتقدند تجمل‌پرستی به‌مرور ارزش‌هایی مانند قناعت و ساده‌زیستی را کمرنگ می‌کند و جایگزین آن، فرهنگ مصرف‌گرایی و چشم‌وهم‌چشمی می‌شود.
برای کاهش تجمل‌گرایی، کارشناسان راهکارهای مختلفی پیشنهاد می‌دهند. از نظر اقتصادی، اخذ مالیات‌های سنگین بر کالاهای لوکس و نظارت دقیق بر واردات آن‌ها می‌تواند مؤثر باشد. در بعد فرهنگی، تبلیغ سبک زندگی متعادل و محدود کردن تبلیغات کالاهای تجملی در رسانه‌ها ضروری به نظر می‌رسد. همچنین، تقویت تولید داخلی و کاهش وابستگی به کالاهای خارجی می‌تواند از خروج ارز جلوگیری کند.
تجمل‌گرایی در ایران نه‌تنها یک مسئله اقتصادی، بلکه یک چالش فرهنگی و اجتماعی است. اگرچه نمی‌توان یک‌شبه این پدیده را از بین برد، اما با سیاست‌گذاری‌های هوشمندانه و فرهنگ‌سازی می‌توان از شدت آن کاست. در غیر این صورت، ادامه این روند می‌تواند به افزایش تنش‌های اجتماعی و کاهش همبستگی ملی منجر شود.
